How to cook a human

Dit sluit natuurlik vroue vleis uit. Hulle is ook volgepomp met hormone.

Manne vleis! ...in alkohol bewaar... jare lange voortlopende natuurlike  proses.

Lank lewe die vrou!

Goes well with roasted honey and paprika coated celeriac, carrots and parsnip, potato-fennel gratin, black beans and rice and a caramelized apple salad with orange vinaigrette. Serve with a 2003 Vriesenhof Pinot Noir.

Kannemeyer: Leipoldt, pp 344-345



...
Wat Leipoldt verder in Soematra geboei het, was die worstelstryd van
die noordelike Atjehs teen die Hollandse oorheersing, en die kannibalisme
onder die Bataks. Ten tyde Van Leipoldt se besoek het sowel die stryd
Van die Atjehs as die kannibalisme tot die verlede behoort. Die Vryheid-
stryd figureer egter in “Aan die ketting” in die reeks “Uit my Oosterse
dagboek''-verse, terwyl hy na aanleiding van Junghuhn se inligting in die
reisverslag oor die kannibalisme onder die Bataks uitwei. Hierdie kanni-
balisme was deel van ”n ritueel en het alleen voorgekom wanneer 'n
mísdadiger gestraf moes word. Vir die meeste misdade, selfs vir moord in
bepaalde omstandighede, was 'n losprys betaalbaar. In die geval van egbreuk
was die misdaad egter nie loskoopbaar nie. “Daarvoor”, skryf Leipoldt,



was net een straf – en dit was die doodstraf. En die doodstraf was
altyddeur opvreet deur die stam. . . . Dae voordat dit geskied, word
kennis gegee aan die stamgenote dat op dié en dié dag 'n vyand sy
straf op 'n vasgestelde plek sal ondergaan. Hierdie plek is altyd buite
die kota, gewoonlik 'n ou saailand, omring met bome. Hier vergader
dan 'n groot menigte, en elke gesin hou hom besig met sy vuurtjie
waaroor die vroue en kinders waak. In die middel van die plek word
'n paal opgesit, en daaraan word die misdadiger vasgebind. Die hoof
van die stam kom dan vorentoe en spreek die gemeente toe. Hy gee
besonderhede omtrent die gepleegde misdaad en kenskets die misdaad
self as die werk van 'n begu, of duiwel, wat in die misdadiger
steek, en wat grondig moet verdelg word. Dan gaan hy na die gevangene
en sny 'n klein stukkie vleis uit die kêrel se onderarm. Hy
toon dit aan die gemeente, en gaan dan stadig na die eerste naaste
vuurtjie, waaroor hy die stukkie vleis braai en dan opeet. Daarna
kom die oudste manne van die stam, en elkeen sny sy stukkie vleis
en doen dieselfde; en eers dan kry die gemeente 'n kans. Binne 'n
paar minute is daar niks oor van die misdadiger nie as net 'n bloedige
geraamte. Junghuhn, wat so 'n opvretery beskryf, sê dat 'n half-
uur nadat die hoof die eerste stukkie vleis afgesny het, daar niks as
bene te sien is nie, en die gemeente staan sedig en bedaard daarom
en bepraat die vooruitsigte van die graan- of rysoes!



...